کد مطلب:8567 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » احكام

آيا دروغ مصلحتي كه بين عوام رايج است , از نظر شرعي جايز مي باشد, چرا؟!

.()

( پــاورقي )) - امام خميني , استفتاءات , ج 2 ص 617

بسياري از عوام و متأسفانه بعضي از خواص , به دليل مصلحت انديشي هاي شخصي , مرتكب عمل زشت دروغ مي شوند و به عقيدهء خود آن را لازم مي پندارند و شرعاً توجيه مي كنند.

در عين حال دروغ با تمام زشتي كه دارد, گاهي به دليل ضرورت يا مصلحت عمومي و مهم لازم و حتي واجب مي شود كه مواردي از آن به شرح زير است :

1- ضرورت به شكل تقيّه ; يعني از ترس آسيب به جان خود يا اهل و فرزند, يا ضرر مالي فراوان , انسان برخلاف واقع مطلبي را بگويد و يا عقيده اش را پنهان كند.

2- اصلاح ميان مردم ; اصلاح كردن كدورت و ناراحتي بين دو نفر يا جمعي , مثلاً كسي با ديگري قهر كرده مي توان نزد يكي از آن دو رفت و گفت : فلاني از تو تعريف مي كرد پيامبر در وصيتي به امام علي (ع) فرمود:.()

( پــاورقي )) - وسائل الشيعه , ج 8 ص 578 باب 141 حديث 1

3- حق و نيرنگ در جنگ ; به خاطر پيروزي حق عليه باطل در جنگ مي توان دروغ گفت و اين كار لازم است . امام صادق (ع) فرمود: ()

( پــاورقي )) - كافي , ج 2 ص 342 حديث 18

4- براي نجات جان مظلوم از دست ستمگر.

آن چه نزد عوام متداول است و آن را دروغ مصلحتي مي نامند و مصلحت شخصي خودشان است , دروغ واقعي و داراي آثار خود است , زيرا از آن مقدار كه استثنا شده , اطلاع خاصي ندارند و مصلحت انديشي موجب عذر نخواهد بود.

براي دست يابي به اطلاعات بيشتر مي توانيد به كتاب اخلاق عملي نوشتهء آية اله مهدوي كني مراجعه كنيد.